W latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku Krzysztof Penderecki
poszukuje domu i miejsca dla pracy twórczej. Kompozytor rozważa
opuszczone pałace i zrujnowane zamki, jakich niemało w spustoszonym
komunizmem kraju. Ostatecznie wybiera dwór w Lusławicach, obiekt z
prawdziwego zdarzenia o wyjątkowym dla kultury i historii znaczeniu.
Dwór to dom otwarty, bez blichtru i efekciarstwa, bez fos i bastionów.
Zaprasza i oferuje gościnę. Styl dworkowy — dawniej emanacja polskości —
ewokuje atmosferę swobody i bezpretensjonalności.
Na przełomie XVI i XVII wieku, za sprawą założonej przez Braci
Polskich szkoły, z Lusławic na świat promieniuje myśl ariańska, wraz z
ideami tolerancji i duchowego braterstwa. Tutaj też, na początku wieku
XX-go Jacek Malczewski uczy malarstwa i rysunku uzdolnione artystycznie
miejscowe dzieci. Zamieszkując w Lusławicach Krzysztof Penderecki
zamierza tę tradycję kontynuować. Idea stworzenia unikalnego ośrodka
muzycznego zawiązuje się już podczas pierwszych lusławickich koncertów
organizowanych latem 1980 roku.
Dwie dekady później kompozytor doprowadza do powstania stowarzyszenia
a w konsekwencji – utworzenia nowej instytucji kultury. Europejskie
Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego powołane do życia w 2005 roku
zostaje wpisane do rejestru Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Otrzymuje status narodowej instytucji kultury.
Podobnie jak Socyn i Malczewski przed nim, tu znalazł swoje refugium, przestrzeń
do pracy twórczej i realizacji wieloletniej pasji botanicznej. Po
dokupieniu ziemi, Krzysztof Penderecki przystąpił do tworzenia
arboretum. Na blisko 16 hektarach ręka kompozytora zestawiła ze sobą
blisko 2000 gatunków drzew i krzewów: od rodzimych klonów, po okazałe
tulipanowce i cypryśniki błotne z luizjańskich bagien. Część okazów
artysta zwoził sukcesywnie przez wiele lat ze swoich licznych podróży.
Równolegle powstawał księgozbiór botaniczny, zdeponowany w lusławickim
dworze. Nieoczywistym akcentem w arboretum są labirynty… Jeden złożony z
15 tysięcy grabów i zbudowany według planu wyrytego na kamieniu
znalezionym w ruinach trzynastowiecznej kaplicy w Genainville we
Francji, na którego plan kompozytor natrafił w książce poświęconej
labiryntom. Drugi, mniejszy, skomponowany według włoskiej sztuki
ogrodowej. Nigdzie indziej w Małopolsce muzyka i przyroda nie splatają
się ze sobą tak silnie.
Tulipanowiec -/ z drewna tulipanowca m.in.robi się fortepiany/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz