Pierwsza wzmianka o wsi Rabka pochodzi jeszcze z połowy XIII w.
Nazwa miejscowości pojawia się w wykazie miejscowości
należących do cystersów, którzy tamte tereny zasiedlali.
Na terenach miejscowości już wcześniej wydobywano sól, nie
ma jednak pewności, czy istniała wtedy także wieś.
Na przestrzeni wieków miejscowość rozwijała się. W XVI wieku
Rabka przeszła w posiadanie rodu Jordanów, którzy założyli tu
parafię i wznieśli niewielki drewniany kościół, którego trwająca
osiem lat budowa została sfinalizowana w 1565 roku. Według
miejscowych podań, świątynia owa została zabrana przez wielką
powódź. Na jej miejscu wybudowano kolejny kościół z drewna
modrzewiowego, który przetrwał do czasów dzisiejszych.
Szczególnie ciekawym elementem bryły zewnętrznej jest wieża
typu obronnego, którą dodatkowo wieńczy baniasty hełm
typowy dla stylu barokowego. Od 1934 r. w kościele tym
znajduje się Muzeum Regionalne imienia Władysława Orkana.
Pod koniec XIX wieku stało się jasne, że konieczna będzie
budowa nowego kościoła, jako że drewniany kościółek stawał się
niewystarczający dla ciągle rosnącej liczby parafian.
Budowę nowego kościoła rozpoczęto w 1902 r., kiedy posługę
duszpasterską w parafii pełnił ks. Jakub Zych, zaś wikariuszem
był uchodźca z Królewca, ks. Stanisław Kwiatkowski.
Projekt bryły kościoła powierzono Sławomirowi Odrzywolskiemu,
znanemu miejscowemu architektowi mogącemu pochwalić się
m. in. prowadzeniem prac restauracyjno-konserwatorskich na
Wawelu. Trwającą 6 lat budowę ukończono w roku 1908. W rokuNazwa miejscowości pojawia się w wykazie miejscowości
należących do cystersów, którzy tamte tereny zasiedlali.
Na terenach miejscowości już wcześniej wydobywano sól, nie
ma jednak pewności, czy istniała wtedy także wieś.
Na przestrzeni wieków miejscowość rozwijała się. W XVI wieku
Rabka przeszła w posiadanie rodu Jordanów, którzy założyli tu
parafię i wznieśli niewielki drewniany kościół, którego trwająca
osiem lat budowa została sfinalizowana w 1565 roku. Według
miejscowych podań, świątynia owa została zabrana przez wielką
powódź. Na jej miejscu wybudowano kolejny kościół z drewna
modrzewiowego, który przetrwał do czasów dzisiejszych.
Szczególnie ciekawym elementem bryły zewnętrznej jest wieża
typu obronnego, którą dodatkowo wieńczy baniasty hełm
typowy dla stylu barokowego. Od 1934 r. w kościele tym
znajduje się Muzeum Regionalne imienia Władysława Orkana.
Pod koniec XIX wieku stało się jasne, że konieczna będzie
budowa nowego kościoła, jako że drewniany kościółek stawał się
niewystarczający dla ciągle rosnącej liczby parafian.
Budowę nowego kościoła rozpoczęto w 1902 r., kiedy posługę
duszpasterską w parafii pełnił ks. Jakub Zych, zaś wikariuszem
był uchodźca z Królewca, ks. Stanisław Kwiatkowski.
Projekt bryły kościoła powierzono Sławomirowi Odrzywolskiemu,
znanemu miejscowemu architektowi mogącemu pochwalić się
m. in. prowadzeniem prac restauracyjno-konserwatorskich na
1923 nowo wzniesioną świątynię uroczyście konsekrował
sufragan krakowski ks. Bp Anatol Nowak.
Od schyłku lat 20-tych XX wieku wnętrze kościoła zdobi
polichromia autorstwa oświęcimskiego malarza nazwiskiem
Giebułtowski. W ołtarzu głównym umieszczone są dwa obrazy:
patronki parafii oraz Matki Bożej Rabczańskiej przeniesiony z
kościoła drewnianego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz